احمدینژاد از کجا به کجا؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۵۸۷۳۵
اعتماد نوشت: از سکوتش رضایت ندارند؛ او را نکوهش میکنند که چرا در جریانات مربوط به جنگ غزه ساکت است و حرفی نمیزند؛ آنهم فردی که زمانی در رابطه با یک سر جنگ امروز در غزه سخنانی تند میگفت، آنهم در قامت رییس دولت جمهوری اسلامی و امروز در قامت رییس دولت اسبق ترجیحش بر سکوت است؛ محمود احمدینژاد رییس دولتهای نهم و دهم این روزها مورد انتقاد بخش زیادی از محافظهکاران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
براساس آنچه آزادی بیان میگوید، اظهارنظر و موضعگیری درباره مسائل مختلف برای شهروندان واجب نیست و هر شخصی میتواند درباره یک موضوع موضعگیری کند یا نکند، اما در اینجا منتقدان انتظار موضعگیری از فردی را دارند که در کسوت رییس دولت جمهوری اسلامی، ۸ سال تندترین مواضع را درباره اسراییل بر زبان میراند و به اعتقاد بسیاری، آن سخنان برای کشور هزینههای هنگفتی ایجاد کرد.
از ۷ اکتبر تا امروز حدود ۳۵ روز میگذرد و کلامی له یا علیه عملکرد اسراییل در جنگ غزه نگفته است؛ موردی که خشم محافظهکاران را برانگیخته است، اما آنچنان نمیخواهند بروز و ظهورش دهند. البته برخی رسانههای آنها که زمانی سنگ احمدینژاد را بر سینه میزدند، حالا از سکوت او انتقاد میکنند.
انتقاد تند روزنامه نزدیک به قالیباف و یک پرسش!روزنامه صبحنو، نزدیک به قالیباف هفته گذشته در گزارشی محمود احمدینژاد را بابت سکوتش به باد انتقاد گرفت و تلویحا اتهاماتی را نثار او کرد.
این روزنامه در گزارشی نوشت: «آیا رگ اسراییلستیزی احمدینژاد فقط زمانی متورم میشود که تهییج افکار عمومی جهان علیه ایران و به نفع غرب را در پی داشته باشد و سوال مهمتر اینکه، چرا؟»
در بخش دیگری از این گزارش نوشته شده: «حتی اگر قصد احمدینژاد از سکوتش در برابر نسلکشی و کودککشی رژیم صهیونیستی، انتفاع رسانهای باشد، نام او با عناوین مثبتی در رسانهها درج نمیشود و باید توجه داشته باشد که صرف خبرسازی مهم نیست و تاثیر و جریان خبر، نمای کلی یک شخصیت سیاسی را در اذهان عمومی میسازد.»
در بخش دیگری از گزارش آمده: «احمدینژاد که در مورد صحبتهایش در انکار هولوکاست بعدها گفته بود: «در مساله هولوکاست مانند بسیجی بدون ترمز حرکت کردم.»، در واقع کاری کرد که هالیفی، رییس سابق موساد تاکید کرد: «ما هرگز در موساد قادر نبودیم بهتر از آنچه احمدینژاد برای ما انجام میدهد، انجام دهیم.» یا حرفهایی مشابه از سوی مئیر داگان، رییس دیگر موساد. تیتر فیگارو بعد از پایان ریاستجمهوری احمدینژاد هم گمانههای زیادی را در راستای این ادعا برانگیخت.»
تیتر مورد اشاره روزنامه صبحنو، مهر ماه سال ۱۳۹۲ بود که نوشت: «رفتن احمدینژاد امید اسراییل را به باد داد» در این گزارش تحلیلگر فیگارو تاکید کرده بود که «اسراییل از رفتن احمدینژاد، رییسجمهور پیشین ایران ابزار مهم فشارش را از دست داده است؛ رییسجمهوری که با سخنرانیهای جنجالیاش درباره هولوکاست و محو اسراییل، فرصتهایی را برای اسراییل ایجاد کرده بود.»
حرفهای مئیر داگان، رییس سابق موساد نیز که «صبحنو» به آن اشاره کرده، سال ۱۳۸۸ و پس از انتخابات جنجالبرانگیز ریاستجمهوری آن سال بیان شد. داگان در این سخنان مدعی شده بود که «وجود چنین فردی در راس دولت جمهوری اسلامی، موقعیت اسراییل را برای توجیه خطرها و تهدیدهای اتمی ایران آسانتر خواهد کرد.»
صبحنو در ادامه گزارش تندی که علیه احمدینژاد نوشته، آورده که «اکنون در این روزها که به تعبیر بسیاری، هولوکاست دیگری در خاورمیانه در جریان است، اینبار، اما به عاملیت رژیم اسراییل ولی محمود احمدینژاد که یک بار با طرح مساله هولوکاست، جهان را شگفتزده کرد، آنهم درست موقعی که کمی پیش از آن اشغالگران زیر فشار افکار عمومی مجبور شده بودند از نوار غزه خارج شوند و عملیات تخلیه برخی شهرکهای یهودینشین را در این منطقه آغاز کنند، اینبار پشت دیوار سکوت پنهان شده است؛ سکوتی که شگفتی و اعتراضهای بسیار هم نتوانست خدشهای بر آن وارد کند.»
بسیج جهانی با نفی هولوکاستاحمدینژاد پس از در دست گرفتن عنان دولت، آبانماه ۱۳۸۴ در همایشی با عنوان «جهان بدون صهیونیسم» حضور یافت و سخنان تندی نسبت به اسراییل بیان کرد. او گفت که برخی «میگویند مگر میشود دنیای بدون امریکا و صهیونیسم را شاهد باشیم؟ ولی شما به خوبی میدانید که این شعار و هدف یک هدف دستیافتنی و حتما شدنی است.» رییس دولت نهم افزود: «من تردید ندارم که موج جدیدی که در فلسطین عزیز به راه افتاده و امروز در دنیای اسلام نیز شاهد آن هستیم، موجی از معنویتی است که سراسر دنیای اسلام را فراگرفته و به زودی این لکه ننگ را از دامان دنیای اسلام پاک خواهد کرد و این شدنی است.»
احمدینژاد در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد که «البته باید مراقب فتنهها باشیم. بیش از ۵۰ سال است که جهان استکبار تلاش میکند به موجودیت این رژیم مجعول رسمیت بدهد و تلاشهای بسیاری را در این راستا انجام داده است تا در گام اول آن را تثبیت کند و آنگاه گامهای بعدی را بردارد.»
این سخنان با واکنشهای تندی در سطح جهانی روبهرو شد. شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط با سخنان احمدینژاد بیانیهای صادر و آن را محکوم کرد.
در بیانیه شورای امنیت آمده بود: «اعضای شورای امنیت اظهارات در خصوص اسراییل را که به عالیجناب آقای محمود احمدینژاد، رییسجمهوری اسلامی ایران نسبت داده شده است، محکوم میکنند. در این بیانیه اضافه شده است: اعضای شورا از بیانیه ۲۷ اکتبر دبیرکل سازمان ملل حمایت میکنند که خاطرنشان میکند تحت منشور سازمان ملل تمام اعضا متعهد شدهاند از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری خودداری کنند.»
این بیانیه در شرایطی صادر شد که ایران و تروییکای اروپا شامل آلمان، انگلیس و فرانسه در جریان پرونده هستهای ایران با یکدیگر در حال جدال دیپلماتیک بودند.
در همین زمینه آنگلا مرکل پس از پیروزی انتخاباتی در آلمان، به سخنان محمود احمدینژاد واکنش نشان داد و گفت: «اگر در ایران حق اسراییل برای وجود داشتن زیر سوال است، آنگاه ما نمیتوانیم هیچگونه شکیبایی در این باره از خود نشان دهیم. این باید با تمامی ابزارهای در دسترس مورد شماتت قرار گیرد.»
نخستین نشانهها از اثرات سخنان احمدینژاد آنجا بود که پس از سخنان مرکل، رویترز نوشت: «آلمان بخشی از تلاش اروپا برای متقاعد ساختن تهران به رها کردن برنامه هستهای این کشور است، اما اظهارات مرکل اشاره کرد که رویکردهای برلین ممکن است پس از اظهارات اخیر محمود احمدینژاد سختتر شود.»
آلمان زمین بدهد!حدود یک ماه پس از این ماجرا، احمدینژاد باز هم سخنانی در ارتباط با اسراییل بیان کرد؛ سخنانی که باز هم واکنشهای تندی در جهان حتی از سوی کشورهای نزدیک به ایران برانگیخت.
او در گفتگو با «العالم» ضمن نفس هولوکاست گفت: «مگر نه اینکه کشورهای اروپایی اصرار دارند در جنگ دوم جهانی یهودیکشی راه انداختند، آنها میگویند هیتلر چند میلیون یهودی در کورههای آدمسوزی سوزانده و از بین برده و یهودیان را آواره کرده است، چون یهودیان در جنگ جهانی مظلوم واقع شدند. پس آنها باید از رژیم اشغالگر قدس حمایت کنند. ما این امر را قبول نداریم، اما آنها اینقدر روی این حرف معتقد و مصمم هستند که هر محققی که با شواهد تاریخی این حرف را نقض میکند، آنها با شدیدترین وجه قضایی با آن برخورد میکنند. زندانی میکنند و محکوم میکنند.»
احمدینژاد در ادامه خواستار اعطای بخشی از خاک اروپا به ساکنان «اراضی اشغالی» شد: «حالا که شما اعتقاد دارید به اینکه ظلم به یهودیان کردهاید، چرا باید مسلمانان و مردم فلسطین تقاص آن را پس دهند. خب شما ظلم کردید، یک قطعهای از اروپا را در اختیار این رژیم صهیونیستی بگذارید و هر دولتی را که میخواهد تشکیل دهد، ما حمایت میکنیم.»
او افزود: «هرقدر که دوست دارید از آن حمایت کنید. کمک مالی و کمک تسلیحاتی، چطور آمدهاید بخشی از جهان اسلام و سرزمین مردم فلسطین را میبخشید. شما میگویید هیتلر جنایت کرد، چرا بچهها و زنان فلسطینی باید پاسخ و تقاص این جنایت را بدهند، اروپا یک قاره آبادی است. همان آلمان یک کشوری است که مدعی است یهودیها را کشته و اخیرا یک دانشمندی در اتریش گفت این خبر جعلی است، او را دستگیر کردند و محاکمه میکنند، خب آلمان و اتریش بیایند یک، دو تا سه ایالت و هرچه دوست دارند در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دهند و در آنجا کشوری تشکیل دهند که همه اروپا طرفدار آن هستند و مساله بهطور ریشهای حل خواهد شد. چرا اصرار دارند که با تحمیل خود به سایر قدرتها، غدهای را اینجا بگذارند که همیشه درگیری و تنش هست. این یک پیشنهاد است.»
در واکنش به این سخنان وزارت امور خارجه روسیه این سخنان احمدینژاد را «غیر قابل پذیرش» خواند و تاکید کرد: «تفسیر چنین بیانیههای غیرقابل پذیرشی دشوار است. در رابطه با جنگ جهانی دوم، حقایقی تاریخی وجود دارد که همه از آن آگاهند. این حقایق برای بازبینی نیستند و وقوف به این مطلب برای همگان ضروری است. روسیه نیز مانند جامعه بینالمللی موکدا خواهان آن است که اسراییل در صلح و امنیت پهلو به پهلوی کشور مستقل فلسطین زندگی کند. تمامی اعضای سازمان ملل باید اصول بنیادی روابط بینالملل، مندرج در آییننامه سازمان و از جمله اصول استقلال و تمامیت ارضی را رعایت کنند.»
جک استرا، وزیر امور خارجه انگلیس که رییس دورهای اتحادیه اروپا بود، سخنان احمدینژاد را «کاملا غیرقابل پذیرش» توصیف و آن را محکوم کرد. حتی ترکیه نیز سخنان رییس دولت ایران را «دارای ماهیت ستیزهجویانه زمانی که به گفتگو، مصالحه و همکاری نیاز است» خواند.
این سخنان باعث شد تا «دنی گلیلرمن»، نماینده اسراییل در سازمان ملل نامهای به کوفی عنان، دبیرکل این سازمان بدهد و در آن مدعی شود: «فعالیتهای ایران نظیر تکذیب هولوکاست، تداوم حمایت از تروریسم، فعالیتهای هستهای، مواجهه با یک کشور دیگر سازمان ملل مغایر با منشور این سازمان است.»
باز هم تحریک جامعه جهانی با نفی هولوکاستهنوز چند روز از سخنان واکنشبرانگیز احمدینژاد نگذشته بود که او در سفر استانی به سیستانوبلوچستان باز هم همان سخنان را تکرار کرد.
احمدینژاد که در جمع مردم سیستانوبلوچستان صحبت میکرد، به موضوع فلسطین اشاره کرد و گفت: «راهحل ما در این زمینه روشن است. ملت ما میگوید زمینهای فراهم شود تا تمامی فلسطینیها و کسانی که فلسطینیالاصل هستند در یک همهپرسی شرکت و نظر خود را در ارتباط با نوع حکومت اعلام کنند.»
او افزود: «اروپاییها میگویند در جنگ جهانی دوم شش میلیون نفر یهودی کشته شدهاند و این افراد ظاهرا بر ادعای خود نیز مصر هستند؛ تا جایی که اگر کسی با نظر آنها مخالفت کند با او برخورد میکنند. حتی وقتی که دانشمندان این نظریه را زیر سوال بردند با این دانشمندان برخورد و آنها را زندانی و مجازات کردند. معلوم هست شمایی که این ادعا را مطرح میکنید بر ادعای خود مصر هستید. اگر شما این جنایت بزرگ را مرتکب شدهاید چرا ملت مظلوم فلسطین باید تقاص این اشتباه و جنایت را بپردازد. چرا در قلب اسلام و فلسطین با توپ و تانک میخواهید قطعهای را به این مردم واگذار کنید؟ شما که این جنایت را کردهاید خوب است قطعهای از خاک خودتان اروپا، امریکا، کانادا و آلاسکا را در اختیار این افراد قرار دهید تا این افراد برای خود کشوری را تشکیل دهند. اگر هم شما این کار را انجام دهید ملت ما کوچکترین اعتراضی به شما نمیکند و در روز قدس نیز راهپیمایی علیه شما انجام نمیدهد. ما نیز دیگر شعاری علیه اسراییل نمیدهیم، بلکه از شما حمایت میکنیم.»
احمدینژاد با توجه به واکنشها به سخنانش اشاره کرد و گفت: «کسانی که مدعی آزادی بیان، دموکراسی و حقوق بشر هستند در برابر این منطق روشن به جای اینکه تواضع کنند، شروع کردهاند به اطلاعیه دادن و اینکه رییسجمهور ایران حرف خیلی زشتی زده و این رییسجمهور نمیتواند در جهان متمدن امروز یک انسان متمدن باشد. آنها صحبتها را محکوم کردهاند، بدون توجه به اصل موضوع.»
واکنشهای تنداین سخنان باز هم باعث شد تا اسراییل خود را در جایگاه مظلوم قرار دهد؛ سخنگوی وزارت خارجه اسراییل در سخنانی مدعی شد که «جهان چشمانش را بر حکومت ایران و برنامه هستهای ایران بگشاید. این نظرات افراطگرایانه رییسجمهور ایران چشم جامعه جهانی را باز کند و هر توهمی را درباره این رژیم کنار بگذارد.» در عین حال او خواستار ارجاع پرونده هستهای ایران از آژانس بینالمللی انرژی اتمی به شورای امنیت سازمان ملل شد؛ اتفاقی که چند ماه بعد رخ داد.
اتحادیه اروپا نیز در بیانیهای اظهارات احمدینژاد در نفی هولوکاست را به پرونده هستهای ایران پیوند داد و نوشت: «شورای اروپایی عمیقا نگران ناکامی ایران در ایجاد اعتماد نسبت به این موضوع است که برنامه هستهای ایران صرفا کاربردهای غیرنظامی دارد.»
در همین حال سخنان احمدینژاد نه تنها واکنشهایی بینالمللی را در پی داشت، بلکه یهودیان ایران هم نسبت به این سخنان واکنش نشان دادند. هارون یشایایی، رییس انجمن کلیمیان تهران در نامه به محمود احمدینژاد نوشت: «چگونه ممکن است فاجعه جنگ جهانی دوم و وقایع و اثرات آن که موجب نابودی حدود پنجاه میلیون انسان در نقاط مختلف جهان شده و میهن ما بیش از سایر نقاط جهان از آثار و عواقب آن لطمه دیده است را از پشت شیشه کدر تعصبهای روزمره سیاسی، عمدتا ناشی از فرهنگ سکولار غربی بررسی کرده، جنایات فاشیستهای هیتلری را توجیه پذیر جلوه داد؟» رییس انجمن کلیمیان تهران تاکید کرده بود که «ارزشهای انقلاب اسلامی و رهنمودهای امام راحل و نظام فکری دیرپا و ارزشمند ایرانیان را فدای احساساتی زودگذر و بهشدت سیاسی» نکند.
او افزود: «ارزشهای انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران در برابر احساسات نژادپرستانه یا میهنپرستانه کاذب به سبک رضاخانی در توجیه کشتار یهودیان اروپا به دست فاشیستها کمرنگ شود و دفاع از حقوق مستضعفان و استقلال و آزادی که شعار دشمنشکن امام راحل بوده است به معارضه ناحق بیحاصل مذهبی و نژادی مبدل شود.» این نامه نیز با واکنشهایی انتقادی در داخل ایران روبهرو شد.
هزینهسازی هستهایاین سخنان هزینهساز احمدینژاد باعث شد تا جبههای متحد در جهان علیه ایران ایجاد شود. اسراییل با استفاده از این سخنان توانست بر کشورهای حامیاش که نقش زیادی نیز در پرونده هستهای ایران داشتند، تاثیر بگذارد و از سوی دیگر مواضع و رفتارهای دولت محمود احمدینژاد نیز در پیشبرد این موضوع شایان توجه بود.
به این ترتیب کشورهای جهان حتی کشورهای نزدیک به ایران مانند روسیه و چین رفتارشان در ارتباط با پرونده هستهای ایران با قبل متفاوت شد. پرونده ایران به فاصله کمی از سخنان تند و تیز احمدینژاد به شورای امنیت سازمان ملل رفت و نتیجه هم مشخص بود؛ تحریم پس از تحریم و قطعنامه پس از قطعنامه.
آذر ماه ۱۳۸۵، همایشی با عنوان «همایش بینالمللی بررسی هولوکاست: چشمانداز جهانی» در تهران برگزار شد و احمدینژاد در جمع تعدادی از میهمانان این همایش سخنرانی کرد.
برگزاری این همایش انتقادات تند و وسیع جهانی را برانگیخت. موضوعی که باز هم به محکمتر شدن جبهه جهانی تشکیل شده مقابل ایران منجر شد.
در همین اثنا وضعیت پرونده هستهای ایران نیز پیچیدهتر میشد و کشورهای مقابل ایران در این موضوع، مواضع سختتری نسبت به ایران اتخاذ میکردند.
سفر تاملبرانگیز به گواتمالاحالا پس از حدود ۱۸-۱۷ سال از آن روزها، اسراییل که همواره مورد حمله کلامی احمدینژاد قرار میگرفت، در حال اجرای عملیات و حمله نظامی به نوار غزه است. محمود احمدینژاد که انتظار میرفت زبان به نقد و حمله به اسراییل بگشاید، این روزها در سکوت کامل است. او حتی چند روز قبل از حمله حماس به اسراییل در جریان عملیات توفانالاقصی و سپس حمله اسراییل به نوار غزه در قالب عملیات «شمشیرهای آهنین»، راهی یک سفر تاملبرانگیز شد. او پس از کش و قوسهای فراوان در جریان خروج از کشور بابت ضبط پاسپورتش در فرودگاه امام، راهی گواتمالا شد.
خبرگزاری تسنیم در خبری پیرامون حواشی سفر احمدینژاد نوشت: «صبح امروز برخی کانالهای خبری نزدیک به محمود احمدینژاد، رییسجمهور اسبق اعلام کردند که وی جهت شرکت در یک سمپوزیوم بینالمللی چهار روزه عازم کشور گواتمالا در امریکای مرکزی شده است. ساعتی بعد از انتشار این خبر، ادعا شد که برخی عوامل اطلاعاتی و امنیتی با حضور در فرودگاه امام خمینی (ره) ضمن ضبط گذرنامه احمدینژاد از سفر وی به گواتمالا ممانعت شده است.»
تسنیم به نقل از منابعی که آنها «منابع امنیتی» خواندند، نوشت: «پیشتر برخی دستگاههای امنیتی با توجه به وضعیت کشور گواتمالا و امکان تهدیدات امنیتی برای او در این سفر به وی گفته بودند که از این سفر خودداری کند.» تسنیم در ادامه نوشت: «به گفته این منابع، ایران در کشور گواتمالا سفارتخانه فعالی ندارد و از طرف دیگر رژیم صهیونیستی و بعضی گروهها نیز در این کشور فعالیت قابل توجهی دارند. این منابع گفتند که با توجه به اعلام پیشین به آقای احمدینژاد و همچنین جلوگیری از خطرات احتمالی امنیتی این سفر برای این مقام سابق کشورمان، از سفر امروز او به گواتمالا ممانعت به عمل آمد؛ رعایت جوانب امنیتی برای هرکدام از مقامات فعلی و سابق، صرفنظر از مواضع سیاسی آنها، جزو مسائلی است که دستگاههای امنیتی به صورت معمول به آن توجه دارند.»
با این وجود و همچنین انتقادات گسترده از سفر احمدینژاد، او راهی شد و پس از چند روز بازگشت. برخی افراد که دنبالکنندگان زیادی در شبکههای اجتماعی دارند در اظهاراتی عجیب از احتمال ربایش احمدینژاد از سوی اسراییل در جریان این سفر سخن گفتند. هرچند این اقدام بعید به نظر میرسید، اما رائفیپور که خودش نیز اظهاراتش دستکمی از سخنان آن سالهای احمدینژاد ندارد، آن را مطرح کرد.
او در یک پست توییتری نوشت: «ایران در گواتمالا سفیر ندارد. از طرفی کشور بسیار بی در و پیکری است و البته حیاط خلوت اسراییل! با توجه به تحریم احمدینژاد، احتمال ربایش او توسط صهیونیستها بالاست و بالطبع چنین اتفاقی تبعات زیادی برای ایران دارد. بله. به احتمال بسیار زیاد این اقدام دستگاه امنیتی صیانت از رییسجمهور اسبق کشورمان است.»
سکوت رییس دولتهای نهم و دهم، انتقاد روزنامه کیهان، حامی سینهچاک و تمامعیار سابق احمدینژاد را هم برانگیخت؛ این روزنامه در ۵۰ کلمه نوشت: «احمدینژاد که همه شهرتش را مدیون شعار نابودی اسراییل است امروز نسبت به بزرگترین حادثه فلسطین به اغما رفته و سکوت اختیار کرده است.» این روزنامه برای اینکه تنها به احمدینژاد انتقاد نکرده باشد، این وضعیت را برای حسن روحانی و محمد خاتمی نیز بیان کرد. این در حالی بود که این دو در همان روزهای اول اقدام به انتشار مواضع شان کرده بودند.
چرا احمدینژاد اینطور شد؟شاید برای بسیاری سوال باشد که آن احمدینژاد سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ که با زبانی تند و آتشین علیه اسراییل صحبت میکرد و موضعگیریهایش در این باره باعث هزینههای سنگینی برای کشور شد، چرا این روزها موضعی ندارد. این موضوع را باید در چارچوب رفتارهای احمدینژاد پس از انتخابات ۱۳۸۸ بررسی کرد؛ آن زمانی که احمدینژاد نتوانست معاون اول دلخواه خود را منصوب کند و در ماجرایی دیگر اقدام به قهری ۱۱ روزه کرد که چرا نتوانسته است وزیر اطلاعات کابینهاش را برکنار کند. از همین رو او کمکم از مواضع جاری و ساری حاکمیت فاصله گرفت؛ البته که این فاصلهگیری دوطرفه بود؛ رسانههای حاکمیتی بهشدت احمدینژاد را مورد انتقاد قرار میدادند و در عین حال از احمدینژاد مدل ۱۳۸۴ دفاع میکردند.
نقطه عطف تفکرات احمدینژاد درباره اسراییل را میتوان در سخنان زبان و مغز متفکر منفصلش، اسفندیار رحیممشایی در سال ۱۳۸۷ یافت؛ آنجایی که او از دوستی مردم ایران و اسراییل سخن گفت. این سخنان با تندترین واکنشها در میان محافظهکاران روبهرو شد. از آنجا که احمدینژاد به نوعی مرید رحیم مشایی محسوب میشود، شاید این موضوع در تفاوت رفتاری او موثر بوده باشد. البته که او دارای شخصیتی مستقل است و گفتهها و نگفتههایش را نباید به پای شخص و اشخاص دیگری گذاشت. چنانچه احمدینژاد در طول دولت دومش نیز این اظهارات را ادامه میداد، اما به مراتب کمرنگتر از دولت اولش.
احمدینژاد در سالهای اخیر با کنشهایی تند نسبت به نهادهای امنیتی و حاکمیتی به سر خط رسانهها میآید؛ حالا اینبار نیز با سکوتش به سرخط رسانهها آمده است؛ سکوتی که روزنامههای محافظهکاران را مجبور به انتقاد کرده است؛ انتقادی که ۱۴ سال پیش میرحسین موسوی در مناظره با او درباره نفی هولوکاست مطرح کرده و از نتیجه آن گفته بود: «اروپا رابطهاش با اسراییل بهخاطر جنایت غزه بد شد، اما به دلیل این صحبتها آمد پشت سر اسراییل قرار گرفت. ما کجا توانستیم تامین منافع خودمان را درسطح جهان داشته باشیم.» یا انتقادات مهدی کروبی در همان بازه زمانی: «احمدینژاد با طرح مساله هولوکاست بیشترین خدمت را به رژیم اسراییل کرد و دنیا را به نفع اسراییل بسیج کرد.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: محمود احمدی نژاد اسرائیل فلسطین قیمت طلا و ارز قیمت موبایل پرونده هسته ای ایران محمود احمدی نژاد سخنان احمدی نژاد رژیم صهیونیستی جمهوری اسلامی احمدی نژاد احمدی نژاد احمدی نژاد احمدی نژاد احمدی نژاد محافظه کاران نفی هولوکاست شورای امنیت بین المللی رییس جمهور سازمان ملل روز ها موضع گیری رییس دولت جنگ جهانی واکنش ها رسانه ها صبح نو باز هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۸۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قالیباف پدیده انتخابات شد، مفتح رکورددار شد /آراء کدام منتخبان مجلس دوازدهم باطل شد؟ /افزایش سهم وزرای احمدی نژاد در پارلمان
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «انتخابات مجلس دوازدهم شورای اسلامی در ۱۱ اسفندماه»، مهمترین ماراتن سیاسی سال ۱۴۰۲ بود که در فضایی سرد و بدون شور و هیجان انتخاباتی برگزار شد.
انتخاباتی که از همان آغاز، رد صلاحیت های گسترده از سوی هیأت های اجرایی و نظارت، آن را به سمت و سویی دیگر برد و در نهایت پس از ۳ مرحله بررسی صلاحیت ها، از میان ۲۴۸۲۹ نفر، ۱۵.۲۰۰ نفر توانستند وارد گود رقابت برای تصاحب کرسی های سبز بهارستان شدند.
کهکیلویه و بویراحمد پیشتاز شد/ تهران عقب ماندانتخابات در ۱۱ اسفندماه برگزار شد و تایید صلاحیت پرشمار چهره های گمنام و ناشناس نتوانست سایه ردصلاحیت های گسترده چهره های شاخص را از این انتخابات دور کند و بنابر گفته احمد وحیدی وزیر کشور میزان مشارکت در انتخابات مجلس دوازدهم، تنها ۴۱ درصد بود و ۲۵ میلیون نفر پای صندوق های رأی حضور یافته بودند؛ حتی کمتر از انتخابات مجلس یازدهم در سال ۱۳۹۸. البته باید خاطرنشان کرد که این میزان مشارکت، کاملا پیش بینی شده بود و دور از انتظار نبود.
طبق گفته کمیته اطلاع رسانی ستاد انتخابات کشور، در این انتخابات استان کهگیلویه و بویراحمد با ۶۵.۷۴ درصد رتبه بالاترین مشارکت را از آن خود کرد و استان تهران با ۲۶.۱۷ درصد کمترین میزان مشارکت را داشته است.
۴۵ کرسی مجلس در انتظار دور دوم انتخاباتدر مرحله اول انتخابات، تکلیف ۲۴۵ کرسی بهارستان مشخص شد و ۴۵ کرسی دیگر نیز در مرحله دوم انتخابات که در ۲۱ اردیبهشت ماه اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزارخواهد شد، تعیین تکلیف می شوند.
از میان ۲۴۵ منتخب مجلس آینده، ۱۰۳ نفر؛ یعنی ۴۲ درصد، سابقه نمایندگی در مجلس یازدهم را دارند و ۱۴۲ منتخب جدید؛ یعنی۵۸ درصد، راهی مجلس میشوند تا ۴ سال به عنوان موکل حوزه های انتخابیه خود، بر صندلی های ساختمان هرمی شکل پارلمان تکیه زنند.
تهران رکورددار، انتخابات مجلس دوازدهم شدنکته قابل توجه در این دور از انتخابات لیست های متعدد اصولگرایان بود که یکی بعد از دیگری رونمایی می شد، آنهم در شرایطی که اصلاح طلبان و اعتدالیون و مستقلین بخاطر کم بودن کاندیدا در نهایت یک لیست تحت عنوان «صدای ملت» منتشر کرده بودند و در همه حوزه های انتخابیه نیز کاندیدا نداشتند اما اصولگرایان که دستشان برای معرفی کاندیدا باز بود تا توانستند لیست انتخاباتی روانه میدان انتخابات کردند.
هرچند در این انتخابات شورای ائتلاف انقلاب اسلامی، بار دیگر با سهم دهی به جبهه پایداری توانست لیست مشترک واحدی به سرلیستی محمدباقر قالیباف، مرتضی آقاتهرانی را منتشر کند، اما چند پاره شدن اصولگرایان و سونامی لیست دهی در این انتخابات کار را یک سره کرد و به جای یک لیست واحد، ترکیبی از کاندیداها روانه بهارستان شدند.
قالیباف پدیده شد/ رأی نفر اول تهران چند؟مشارکت حداقلی در انتخابات ۱۱ اسفند با ریزش محسوس آراء کاندیداهایی که در مجلس فعلی نیز حضور دارند همراه بود. بررسی آراء نمایندگان ابقا شده در انتخابات مجلس دوازدهم با آرای کسب شده آنان در انتخابات سال ۹۸، نشان داد که از میان ۱۰۳ نماینده، آراء ۷۳ نماینده فعلی در این دوره انتخابات ریزش قابل توجهی داشته است.
از جمله ۱۶ نماینده به نام های امیرحسین بانکی پور، عباس مقتدایی، محمدباقر قالیباف، مرتضی آقاتهرانی، محمود نبویان، مالک شریعتی، علی خضریان، علی یزدی خواه، روح الله ایزدخواه، رضا تقی پور، نصرالله پژمانفر، روح الله نجابت، جعفر قادری، فاطمه محمد بیگی، مجتبی ذوالنوری و احمد مرادی که بیشترین ریزش رأی را به خود اختصاص داده اند.
از سوی دیگر، نمایندگان اصولگرای مجلس یازدهم بیشترین ریزش رأی را نسبت به نمایندگان اصلاح طلبی همچون مسعود پزشکیان داشته اند.
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس یازدهم و عضو شورای ائتلاف، در انتخابات مجلس یازدهم ۱.۲۶۵.۲۸۷ رأی کسب کرده و به عنوان نفر اول از حوزه انتخابیه تهران وارد بهارستان شده بود، اما در انتخابات اسفندماه سال ۱۴۰۲ با ریزش عجیب رأی تنها توانست ۴۴۷.۹۰۵ رأی اخذ کرده و جایگاه اول را در میان ریزش آراء به خود اختصاص دهد.
همچنین، غلامرضا نوری قزلجه، نماینده بستان آباد که در انتخابات مجلس یازدهم ۱۷.۱۲۷ رأی کسب کرده بود، در انتخابات ۱۱ اسفندماه ۱۴۰۲، با کسب ۱۷.۰۱۸ رأی، ۱۰۹ رأی کمتر از سال ۹۸ کسب کرده که کمترین میزان ریزش رأی بوده است.
در این میان باید از سیدمحمود نبویان نفر اول تهران در انتخابات نیز نام برد. وی با کسب ۵۹۷.۷۷۰ رأی، بیشترین رأی را در انتخابات ۱۴۰۲ از آن خود کرده است. ولی مقایسه آراء او با نفر اول تهران در سال ۱۳۹۸؛ یعنی محمدباقر قالیباف که ۱.۲۶۵.۲۸۷ رأی آورده بود، نشان داد که ۶۶۷.۵۱۷ رأی ریزش داشته است.
ریزش رأی نمایندگان ۱۲ استان کشور در انتخابات دوازدهمریزش پایگاه رأی نمایندگان فعلی استان های اردبیل، ایلام، البرز، چهارمحال بختیاری،سیستان و بلوچستان، قزوین، قم، کرمان، لرستان، مرکزی، همدان و یزد هم از دیگر نکات مهم در انتخابات مرحله اول مجلس دوازدهم بوده است.
این نمایندگان شامل؛ علی نیکزاد و صدیف بدری در اردبیل؛ علی حدادی در ساوجبلاغ البرز؛ سارا فلاحی در ایلام؛ احمد راستینه هفشنجانی در شهرکرد؛ سیدمحمد پاکمهر در بجنورد؛ مصطفی طاهری در زنجان؛ محمد سرگزی، حسینعلی شهریاری و فداحسین مالکی در استان سیستان و بلوچستان؛ روح الله عباس پور و فاطمه محمدبیگی در قزوین؛ مجتبی ذوالنوری در قم؛ موسی غضنفرآبادی و منصور شکراللهی در کرمان؛ عباس گودرزی، فاطمه مقصودی و سیدحمیدرضا کاظمی در لرستان؛ ولی الله بیاتی و محمد سبزی در مرکزی؛ محمدمهدی مفتح، احد آزادی خواه و حمیدرضا جاجی بابایی در همدان و سیدجلیل میرمحمدی ،محمدرضا صباغیان و محمدصالح جوکار در یزد بوده اند.
نماینده ای که رکورددار حضور در بهارستان شداز سوی دیگر، بررسی نتایج انتخابات ۱۱ اسفند نشان داد، نماینده ای که رکورددار حضور در پارلمان است با ریزش رأی باز هم در پارلمان ماندگار شده است. محمدمهدی مفتح عضو شورای ائتلاف منتخب حوزه انتخابیه تویسرکان در استان همدان که در انتخابات سال ۱۳۹۸، ۱۶.۲۵۸ رأی کسب کرده بود، در دوره دوازدهم ۱۰.۳۹۲ رأی آورد و با وجود ریزش حدود ۶ هزار رأی بار دیگر نماینده مجلس شد.
محمد مهدی مفتح که نماینده فعلی تویسرکان در مجلس است، سابقه حضور در ادوار چهارم، پنجم، هفتم و هشتم، نهم و دهم، یازدهم را نیز در سابقه خود دارد.
مجلس دوازدهم چند فراکسیونی می شوددعواهای درون گروهی میان اصولگرایان در انتخابات مجلس دوازدهم به اوج خود رسید، خروجی این اختلافات نیز لیست های چندگانه اصولگرایان در انتخابات اسفندماه بود. اختلافاتی که پیش بینی می شود در مجلس دوازدهم با شدت و حدت بیشتری ادامه پیدا کند.
برهمین اساس نیز برخی تحلیلگران پیش بینی می کنند مجلس آینده مجلسی با یک فراکسیون اکثریت نباشد و فراکسیون های اقلیت چندگانه را در این مجلس شاهد باشیم.
قالیباف و یارانش، جبهه پایداری، شورای وحدت با لیدری متکی، امنا و شریان و ...هرکدام داعیه اصولگراتر بودن را دارند و به نظر می رسد در مجلس آینده هرکدام با ساز خود جلو بروند.
مستقلین، اصلاح طلبان و اعتدالیون نیز براساس شواهد موجود فراکسیونی را تشکیل خواهند داد که بنا به روایت نوری قزلجه حداقل ۸۰ عضو دارد و می تواند یک فراکسیون اقلیت با نفوذ و اثرگذار باشد.
۳ نماینده اقلیت ماندگار شد/ یک زن هم نماینده شدآرا شاوردیان، شارلی انویه تکیه، همایون سامیهیح نجف آبادی، از نمایندگان اقلیتهای مذهبی مجلس یازدهم، توانستند بار دیگر در پارلمان دوازدهم نیز حضور داشته باشد. شارلی انویه تکیه ۲.۲۶۸ رأی به دست آورد در حالیکه در دوره قبل تنها با ۱.۰۷۱ رأی راهی بهارستان شده بود. همایون سامیهیح نجف آبادی نیز با ۱.۴۰۶رأی نسبت به سال ۱۳۹۸ که ۱.۲۶۱ رأی کسب کرده بود، افزایش رأی داشته است. آرا شاوردیان سومین نماینده فعلی اقلیت های مذهبی در این دوره ۵.۰۵۸ رأی را از آن خود کرد که نسبت به انتخابات مجلس یازدهم که ۵.۲۷۵ رأی داشته است، آراءش روند کاهشی داشته است.
از سوی دیگر، باید از اولین زن در میان اقلیتهای مذهبی نام برد که توانست به عنوان منتخب مردم خود قدم در ساختمان بهارستان بگذارد. او بهشید برخوردار نماینده زن زرتشتیان است که با کسب ۱.۰۲۱ رأی توانست کرسی پارلمان را از آن خود کند.
چهره هایی که با مجلس دوازدهم خداحافظی کردنددر انتخابات مجلس دوازدهم برخی از چهره های شاخص مجلس با مُهر قرمز ردصلاحیت بر پرونده هایشان روبرو شدند و از گود رقابت کنار رفتند. ۲۲ نماینده فعلی مجلس از جمله آنها بود که در میانشان منتقدان پروپا قرص دولت رئیسی هم حضور داشتند.
جلال محمودزاده نماینده مهاباد؛ جلال رشیدی کوچی نماینده مرودشت؛ احمدعلیرضا بیگی نماینده تبریز؛ معین الدین سعیدی نماینده چابهار؛ محمود احمدی بیغش نماینده شازند؛ جلیل رحیمی جهان آبادی نماینده تربتجام؛ شهریار حیدری نماینده قصرشیرین؛ مهدی عیسیزاده نماینده میاندوآب؛ سیدعلی موسوی نماینده ملکان؛ اسماعیل حسینزهی نماینده خاش و میرجاوه؛ مجید انصاری نماینده نورآباد ممسنی و رستم؛ رجب رحمانی نماینده تاکستان؛ محمد خدابخشی نماینده الیگودرز؛سیدکاظم موسوی نماینده اردبیل؛ سیدغنی نظری نماینده خلخال و کوثر؛ احسان ارکانی نماینده نیشابور؛ علی جدی نماینده شیروان؛ مجتبی محفوظی نماینده مردم آبادان؛ لفته احمدنژاد نماینده خرمشهر؛ قاسم ساعدی نماینده دشتآزادگان و هویزه و اسفندیار اختیاری نماینده اقلیت زرتشتیان نمایندگان ردصلاحیت شده مجلس یازدهم بودند.
علاوه بر این نمایندگان فعلی مجلس که از راهیابی به انتخابات مجلس دوازدهم بازماندند، برخی نمایندگان ادوار و چهره های سیاسی نزدیک به علی لاریجانی و حسن روحانی نیز بوده اند که نام آنها در میان رد صلاحیت شدگان خودنمایی می کرد. منصور حقیقت پور، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، جواد هروی، بهروز نعمتی، علی باقری، جواد کولیوند، عزت الله یوسفیان ملا، نادر قاضی پور، جواد جهانگیرزاده و عبدالرضا عزیزی از جمله آنها بودند.
در میان چهره های شاخصی که نتوانستند در مرحله اول انتخابات آراء لازم را در انتخابات حداقلی بدست آورند می توان به محمدرضا باهنر از حوزه انتخابیه کرمان، علی مطهری از حوزه انتخابیه تهران و محمدباقر نوبخت از حوزه انتخابیه رشت اشاره کرد.
علی اصغر عنابستانی نماینده سبزوار که نامش با سیلی زدن به یک سرباز راهنمایی و رانندگی بر سر زبانها افتاده بود، حسن نوروزی نماینده رباط کریم و از حامیان سرسخت لایحه عفاف و حجاب، حسین جلالی نماینده رفسنجان، فریدون عباسی نماینده کازرون، محمدحسین آصفری نماینده اراک و ولی اسماعیلی نماینده حوزه انتخابیه گرمی نیز از جمله نمایندگانی بودند که نتوانستند باردیگر صندلی های سبز رنگ بهارستان را تصاحب کنند.
۱۰۳ نماینده فعلی ماندگار در مجلس دوازدهم/ قدیمی ها به مجلس بازگشتنداز دیگر نکات قابل توجه در اولین دور از انتخابات مجلس، ابقای تعدادی از نمایندگان فعلی بر کرسی های خود در پارلمان است. ۱۰۳ نماینده فعلی بار دیگر منتخب مردم حوزه های انتخابیه خود شدند. هرچند اصولگرایان همچون دوره یازدهم، جناح غالب در مجلس آینده هستند، اما در میان آنها چهره های اصلاح طلب و میانه رویی مانند مسعود پزشکیان، غلامرضا تاجگردون، نوری قزلجه، سیدفرید موسوی و ...نیز دیده می شوند.
۵ وزیر احمدی نژادی روانه بهارستان شدنداز نکات قابل توجه دیگر انتخابات ۱۱ اسفندماه ۱۴۰۲ این است که در میان راه یافتگان به مجلس دوازدهم، نام ۵ تن از وزرای دولت محمود احمدی نژاد هم به چشم می خورد. علی نیکزاد، رضا تقی پور، شمس الدین حسینی و حمیدرضا حاجی بابایی ۴ وزیری بودند که در مجلس یازدهم نیز حضور داشتند و در این دوره از انتخابات مجلس در جایگاه خود ابقا شدند. منوچهر متکی پنجمین فرد است که سمت وزارت امور خارجه در دولت احمدی نژاد را بر عهده داشت و در انتخابات مجلس دوازدهم توانست منتخب تهران شود.
اما در میان ۲۴۵ راه یافته به مجلس دوازدهم نامی از وزرای دیگر دولت ها دیده نمی شود.
جابجایی آراء منتخبان/ چه کسانی رأیشان باطل شد؟از سوی دیگر، اعتراضات صورت گرفته در برخی از حوزه های انتخابیه، بازشماری آراء را به همراه داشت که باعث ایجاد تغییراتی در نتایج انتخابات شد.
از جمله در حوزه انتخابیه ورامین، پیشوا و قرچک که مهدی زمانی افشار به عنوان منتخب آراء کافی را کسب کرده بود، در پی بازشماری صندوق های رأی، صلاحیت وی رد شد و نفرات دوم و سوم به مرحله دوم راه یافتند.
طبق اعلام نتایج اولیه، در حوزه انتخابیه مسجد سلیمان و لالی، علی عسگر ظاهری با کسب ۲۸.۶۹۸رأی منتخب این حوزه اعلام شده بود، اما در بازشماری کامل تمامی صندوقهای اخذ رأی، با جابهجایی نفر اول و دوم، رضا جباری رأی لازم را کسب کرد.
لنجان در استان اصفهان حوزه انتخابیه دیگری است که در آن حسین رجائی و علی کیایی به مرحله دوم راه یافته بودند، اما بازشماری آراء باعث ابطال رأی علی کیایی شد و حسین رجائی با نفر سوم به مرحله دوم راه یافتند.
اما بازشماری صندوقها در شهرستان همدان، هم جالب توجه بود؛ چراکه باعث افزایش آراء منتخبان شد و در مجموع تعداد پنج رأی به آراء حمیدرضا حاجیبابایی، ۵۸ رأی به آراء عباس صوفی و ۱۶ رأی به آراء احمدحسین فلاحی اضافه شد.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900357